Kapłan 1580 - 1654. Patron niewolników, Kolumbii, marynarzy i misjonarzy w Afryce.
Budowniczy Mostu Hiszpańskiego, uosabiał poszanowanie praw człowieka.
Powszechnie uważa się, że prawa człowieka narodziły się w anglosaskim oświeceniu w XVII i XVIII wieku, kiedy to nominalnie chrześcijańscy intelektualiści, w tym założyciele Stanów Zjednoczonych, wprowadzili to wrzeszczące dziecko do współczesnego zachodniego świata, gdzie jest już dorosłe . Teza ta głosi ponadto, że uznanie uniwersalnych praw człowieka powstało właśnie w wyniku odrzucenia chrześcijaństwa i Kościoła hierarchicznego. Innymi słowy, prawa człowieka były przeciwieństwem tradycyjnego katolicyzmu. Teoria głosi, że gdy Kościół i jego archaiczne nauki ustąpiły, wrodzona godność jednostki wyszła na światło dzienne. Problem z tą tezą jest dwojaki: po pierwsze, ignoruje ona tysiąc siedemset lat historii; po drugie,
Dzisiejsza święta była jednym z wielu hiszpańskich księży, zakonnic oraz świeckich mężczyzn i kobiet, którzy zbudowali Most Hiszpański ze Starego Świata do Nowego. Wiedzieli, czego nauczał Jezus. Przyswoili sobie treść encyklik papieskich potępiających hańbę i niemoralność niewolnictwa. Walczyli o prawa człowieka na królewskich dworach, ryzykowali życiem i zdrowiem w konfrontacji z pozbawionymi skrupułów rodakami na polach i w portach Nowej Hiszpanii, a także poświęcali swoje zdrowie, by opiekować się niewolnikami. Ich intelektualne orędownictwo i praktyczne przestrzeganie praw człowieka jest prawdziwym źródłem przyjęcia praw człowieka przez świat zachodni, a nie tych kilku anglosaskich intelektualistów, których kultura wychowała ich do pogardy dla szerszej tradycji, której nie znali. Nawrócony były właściciel niewolników i inny hiszpański ksiądz, Bartolomé de las Casas, położył podwaliny intelektualne dla ludzi takich jak Piotr Klawer, dzisiejszy święty. Claver praktykował z krwi i kości to, czego nauczył Las Casas kilka pokoleń wcześniej. Piotr Klawerżył prawami człowieka. Troszczył się o prawdziwych ludzi, kosztem własnego zdrowia. Nie pisał książek, takich jak Las Casas, ani nie składał gołosłownych deklaracji na temat ludzkiej godności, jak wielu kolonistów. Przez ponad czterdzieści lat realizował katolicką naukę społeczną, uniwersalizując pojęcie bliźniego na wszystkich, gdyż każdy jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Uosabiał miłość Ewangelii.
Święty Piotr Klawer pochodził z okolic Barcelony w Hiszpanii. Wstąpił do jezuitów i poprosił o służbę w misjach amerykańskich. Jak wielu świętych, kiedy odszedł dla Boga, odszedł na zawsze. Nigdy nie wrócił do przyjaciół i rodziny w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjął w portowym mieście Cartagena w Kolumbii w 1615 roku i od razu poświęcił się fizycznej i duchowej opiece nad afrykańskimi niewolnikami. Ale troszczył się o nie nie tylko na polach czy plantacjach Kolumbii. Spotkał każdy statek niewolników, jaki tylko mógł, gdy tylko rzucił kotwicę w porcie. Używając tłumaczy, witał straumatyzowanych mężczyzn i kobiety w łańcuchach świeżą wodą, dojrzałymi owocami, bandażami, perfumami, jedzeniem, lekarstwami, cytrynami, szerokim uśmiechem i dobroczynnymi pieszczotami. Gdy pogoda nie pozwalała na żeglugę morską i nie musiał przebywać w porcie, Piotr nauczał i chrzcił wszystkich niewolników, którzy byli na to otwarci. Ochrzcił ponad czterdzieści tysięcy dusz.
Mówi się, że święty Piotr Klawer stracił zmysły smaku i węchu z powodu długich lat wdychania okropnych zapachów. Nazywał siebie niewolnikiem niewolników. Pracował także wśród hiszpańskich handlarzy niewolników, próbując nawrócić ich ze złych dróg. Odwiedzając swoich rodaków, Hiszpanów, nie przebywał z nimi, ale w ich często zjełczałych kwaterach niewolników. Ten apostoł Cartageny zmarł zapomniany, samotny i biedny. Kanonizowany w 1888 r.
Święty Piotrze Klawer, pracowałeś wśród najbardziej dotkniętych traumą i biedą społeczeństw swoich czasów, opiekując się niewolnikami, ponieważ zostali stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. Pomóż nam zrozumieć, chronić i wywyższać wrodzoną godność każdej osoby ludzkiej, tak jak Ty to zrobiłeś.