Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny

Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny

A dziecko miało trzy lata i Joachim powiedział: Zaproś córki Hebrajczyków, które są nieskalane, i niech każda weźmie po lampie i niech stoją przy płonących lampach, aby dziecko się nie odwróciło, a jej serce daj się unieść ze świątyni Pańskiej. I tak czynili, aż weszli do świątyni Pańskiej. I przyjął ją kapłan, ucałował ją i pobłogosławił, mówiąc: Pan wysławiał imię twoje przez wszystkie pokolenia. W tobie w ostatnich dniach Pan objawi swoje odkupienie synom Izraela. I postawił ją na trzecim stopniu ołtarza, a Pan Bóg zesłał na nią łaskę; i tańczyła na nogach swoich, i miłował ją cały dom Izraela. A rodzice jej zeszli, zdumiewając się i chwaląc Pana Boga, że ​​dziecko się nie odwróciło. A Maryja była w świątyni Pańskiej, jakby była gołębicą, która tam mieszkała, i otrzymywała pokarm z ręki anioła. ~Protoewangelia Jakuba

Uważa się, że na dzisiejsze wspomnienie duży wpływ wywarły trzy „ewangelie” – Protoewangelia Jakuba, Ewangelia Pseudo-Mateusza i Ewangelia Narodzenia Maryi. Najwcześniejszym z tych pism była Protoewangelia Jakuba (zwana także „apokryficzną ewangelią Jakuba”), która powstała najprawdopodobniej gdzieś w II wieku. Nie uważa się go za część natchnionego słowa Bożego, tj. kanonu Pisma Świętego, ponieważ nie wydaje się, aby faktycznie został napisany przez apostoła Jakuba. Niemniej jednak, podobnie jak wiele dokumentów wczesnochrześcijańskich, ta apokryficzna ewangelia wywarła ogromny wpływ na pierwotny Kościół. To z tego pisma Kościół wziął tradycyjne imiona rodziców Najświętszej Maryi Panny – świętych Joachima i Anny – ponieważ jest to jedyny zachowany zapis ich imion.

Protoewangelia Jakuba szczegółowo opisuje życie Najświętszej Maryi Panny. Opisuje szczegółowo Jej Niepokalane Poczęcie, narodziny, przedstawienie w Świątyni i jej życie w Świątyni, gdzie modliła się nieustannie i posługiwali jej aniołowie aż do dwunastego roku życia. Ciąg dalszy historii obejmuje jej cudownie zaaranżowane małżeństwo ze św. Józefem, narodziny Jezusa, spotkanie Heroda z Trzech Króli, rzeź Świętych Młodzianków i męczeństwo Zachariasza, ojca św. Jana Chrzciciela. Chociaż apokryficzna Ewangelia Jakuba nie zaprzecza niczemu w Ewangeliach kanonicznych, dodano o wiele więcej szczegółów, które mogą być prawdziwe.

W chwili narodzin Najświętszej Maryi Panny nierzadko zdarzało się, że niektóre dzieci w młodym wieku były przedstawiane w Świątyni, wychowywane tam i rozpoczynały służbę w Świątyni. Pomagali kapłanom i pełnili służbę miłosierdzia. Chociaż każdy pierworodny chłopiec był rytualnie przedstawiany kapłanowi w Świątyni osiem dni po urodzeniu, aby zostać poświęconym Bogu, czasami przedstawiano także dziewczęta, ale w celu rozpoczęcia służby w Świątyni. Św. Alfons Liguori, osiemnastowieczny Doktor Kościoła, który obszernie pisał o Najświętszej Maryi Pannie, podaje następujący opis Jej przedstawienia w Świątyni, który odzwierciedla wspomniane wyżej apokryficzne relacje ewangeliczne:

Mając zaledwie trzy lata, święte Dzieciątko Maria błagała rodziców, aby zgodnie z obietnicą mogli ją umieścić w świątyni. Gdy nadszedł wyznaczony dzień, Niepokalana Młoda Dziewica opuściła Nazaret wraz ze św. Joachimem i św. Anną w towarzystwie zastępu aniołów opiekujących się świętym dzieckiem, które miało stać się matką ich Stwórcy… Po przybyciu do świątyni w Jerozolimie, święte dziecko zwróciło się do rodziców. Klęcząc, ucałowała ich dłonie, poprosiła o błogosławieństwo, po czym nie oglądając się za siebie, weszła po schodach świątyni. Tam, wyrzekając się świata i wszystkiego, co mógł jej zaoferować, całkowicie ofiarowała się i poświęciła Bogu. Odtąd życie Maryi w świątyni było nieustannym ćwiczeniem miłości, ofiarowaniem całej swojej istoty Panu... Jako młoda dziewica w świątyni Maryja nie robiła nic innego, jak tylko modliła się, pragnąc być służebnicą Najświętszej Dziewicy wybranej na Matka Boża ( Chwała Maryi , W święto Ofiarowania Maryi).

Uważa się, że święto to wywodzi się ze wschodniej liturgii bizantyjskiej około VI wieku, kiedy to bizantyjski cesarz rzymski Justynian I zbudował kościół w Jerozolimie w pobliżu ruin świątyni zwanej Bazyliką Najświętszej Marii Panny Nowej. W IX wieku kilka klasztorów Kościoła łacińskiego zaczęło obchodzić to święto, a w XV wieku zostało ono dodane do kalendarza Kościoła Powszechnego. 

W 1953 roku papież Pius XII powiązał to wspomnienie Ofiarowania Maryi z corocznymi obchodami Światowego Dnia Życia Klauzurowego. Uczynił to w przekonaniu, że Najświętsza Maryja Panna nie tylko została przedstawiona w Świątyni jako dziecko, ale przeżyła swoje dzieciństwo w nieustannej modlitwie i samotności, stając się najdoskonalszym wzorem dla przebywających w klasztorze.

W 1974 roku papież św. Paweł VI napisał piękną adhortację apostolską Marialis Cultus (O właściwe uporządkowanie i rozwój nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny) , w której mówi o rozwoju pobożności maryjnej w życiu Kościoła. Odnosząc się do świąt takich jak dzisiejsze, które po części pochodzą ze źródeł apokryficznych, stwierdza: „Istnieją jeszcze inne [święta], które poza swą apokryficzną treścią przedstawiają wzniosłe i wzorowe wartości oraz kultywują czcigodne tradycje mające swoje korzenie zwłaszcza w Wschód."

Obchodząc liturgiczne wspomnienie Ofiarowania Maryi w Świątyni, szczególnie czcimy fakt, że pomimo braku pewności co do szczegółów historycznych, Najświętsza Maryja Panna od najmłodszych lat prowadziła życie wypełnione głęboką modlitwą i kontemplacją. robiła to nadal przez całe życie. Zawsze była i jest Niepokalaną, bezgrzeszną Oblubienicą Ducha Świętego, pierwszą kontemplatyczką, która całe swoje życie poświęciła służbie woli Bożej. Nawet jeśli w tych wczesnych źródłach nie przedstawiono dokładnie opisu jej przedstawienia i służby w Świątyni w dzieciństwie, duchowa rzeczywistość jej całkowitego oddania się woli Bożej przez całe życie jest niepodważalnym dogmatem naszej wiary.

Rozważając początki życia i oddanie Najświętszej Maryi Panny woli Bożej dzisiaj, zastanówmy się nad faktem, że każde dziecko jest zdolne do głębokiej wiary i oddania się woli Bożej. W przypadku tych, którym powierzono opiekę i wychowanie dzieci, niech wasza modlitewna refleksja nad świętym życiem Błogosławionej Maryi jako dziecka zainspiruje Was do pomagania wszystkim młodym ludziom w naśladowaniu Jej głębokiej wiary i świętości.

Najświętsza i Niepokalana Dziewico Maryjo, Ty zostałaś poczęta bez grzechu i pozostałaś bezgrzeszna przez całe życie. Mając doskonałość wszelkich cnót i łask, kochałeś Boga i służyłeś mu już jako małe dziecko. Proszę, módlcie się za mnie, gdyż pomagam inspirować młodych ludzi na drogach świętości, abym nigdy nie zawahała się wskazać im Was jako wzoru i pośrednika łaski Bożej. Najświętsza Maryjo Panno, módl się za mną. Jezu ufam Tobie.