Świętego Piotra Damiana, Biskupa i Doktora Kościoła

Peter był najmłodszym dzieckiem urodzonym w biednej, ale szlacheckiej rodzinie w Rawennie we Włoszech. Jego rodzice zmarli, gdy był młody, więc zamieszkał z jednym ze swoich starszych braci, który źle go traktował i zmuszał do pracy jako pasterz świń. W końcu przyjął go inny brat, ksiądz z Rawenny, ojciec Damian, i zapewnił mu doskonałe wykształcenie, w którym osiągnął ogromne sukcesy. Piotr był tak wdzięczny swojemu bratu-kapłanowi, że dodał jego imię do swojego, czyniąc go Piotrem Damianem.

Po ukończeniu edukacji Piotr Damian zaczął z dużym sukcesem uczyć. Wkrótce jednak stwierdził, że studia uniwersyteckie nie są dla niego, więc wycofał się do klasztoru w Fonte-Avellana na czterdziestodniowe rekolekcje. Po zakończeniu rekolekcji rozpoznał powołanie do życia monastycznego i przyjął habit.

Jako mnich Piotr Damian prowadził odosobnione życie, wypełnione modlitwą i skrajną pokutą. Jego pokuty były tak surowe, że niejednokrotnie odbiły się na jego zdrowiu. W końcu jego talenty intelektualne zostały ponownie wykorzystane, gdy został poproszony o nauczanie innych mnichów. Przez kilka następnych lat nauczał w klasztorach własnych i sąsiednich, a także zaczął pisać. Jednym z jego pierwszych dzieł była Vita , czyli „Życie” św. Romualda, niedawno zmarłego mnicha ze swego klasztoru, słynącego z wyjątkowej świętości.

W roku 1043, w wieku trzydziestu pięciu lat, brat Piotr Damian został mianowany przeorem swojego klasztoru. Z zapałem i wiernością prowadził braci do ich rządów. Zaczął też zakładać nowe pustelnie w okolicznych wioskach.

W tamtym czasie papież Benedykt IX był papieżem prawdziwie skandalicznym, który uzyskał papiestwo dzięki przekupstwu i prowadził niemoralne życie. W 1045 roku papież podjął decyzję o opuszczeniu papiestwa i poślubieniu swojej kuzynki. Zanim to zrobił, napisał do swojego ojca chrzestnego, księdza Jana Gracjana, z prośbą o poradę. Będąc człowiekiem świętym, ojciec Gracjan namawiał go do rezygnacji, co uczynił Benedykt, pozostawiając papiestwo o. Gracjanowi, który został papieżem Grzegorzem VI. Brat Piotr Damian był uszczęśliwiony tą zmianą i napisał do nowego papieża, zachęcając go do zajęcia się korupcją i skandalem w Kościele. W następnych latach niejeden papież wzywał brata Piotra Damiana, aby pomógł w osiągnięciu tego właśnie celu. Pisał wiele listów, próbując doprowadzić do reformy duchowieństwa, walczył z symonią (sprzedażą urzędów kościelnych i łask duchowych), wypowiadał się na temat wykorzystywania seksualnego, rzucał wyzwania biskupom, zreformował klasztory i dał spektakularne osobiste świadectwo świętości.

W 1057 r. brat Damian został przez papieża mianowany kardynałem-biskupem Ostii, pomimo jego prób odrzucenia tego stanowiska. Jako nowy kardynał szybko rzucił wyzwanie swoim braciom kardynałom i próbował wyplenić korupcję. W końcu wrócił do swojej pustelni i wznowił życie modlitewne, ale jego zapał w walce ze złem tamtych czasów nie ustał. Papież za papieżem wzywał go o pomoc, nawet gdy inni przywódcy Kościoła mu się sprzeciwiali.

W roku 1072, w wieku sześćdziesięciu pięciu lat, po walce z korupcją za korupcją, kardynał Piotr Damian zachorował. Po tygodniu choroby w klasztorze niedaleko rodzinnego miasta kardynał zmarł, podczas gdy mnisi śpiewali wokół jego łóżka.

Każda epoka Kościoła ma inne potrzeby. W XI wieku Kościół potrzebował niezachwianego i odważnego głosu na rzecz reform. Tym głosem był św. Piotr Damian. Chociaż jego serce najlepiej czuło się w klasztorze, odprawiając pokutę i śpiewając psalmy, jego ciało aktywnie usuwało pleśń, która pokryła Kościół. Dzięki jego odważnym wysiłkom wiele części Kościoła znów zaczęło promieniować jako Oblubienica Chrystusa.

Każdy z nas jest powołany, aby być reformatorem w taki czy inny sposób. Po pierwsze, musimy starać się zreformować własne dusze, eliminując grzech poprzez modlitwę, pokutę i wierność Prawu Bożemu. Odtąd Bóg będzie się nami posługiwał, aby rozszerzyć Swoją reformę na innych. Zastanów się, w jaki sposób potrzebujesz zreformować swoje życie, a następnie oddaj się służbie Bogu, aby On mógł cię użyć do usunięcia zła, które napotykasz w swoim codziennym życiu.