booked.net


banner nowy wersja 2

Dlaczego cherubiny są pulchne?

cherubinSłowo „anioł” zarówno w języku hebrajskim, jak i greckim oznacza „posłaniec”. Imię, jakie nadajemy aniołom, oznacza zatem ich funkcję, a nie naturę. Są duchowymi stworzeniami Bożymi, stworzonymi, aby Mu służyć.

Jeden szczególny rodzaj aniołów, cherubin, pojawia się w kilku miejscach Starego Testamentu. („Cherubiny” to po prostu liczba mnoga hebrajskiego słowa cherub.) Kiedy Bóg wypędził Adama i Ewę z Ogrodu Eden, umieścił cherubiny, aby strzegły wejścia do ogrodu i uniemożliwiały im powrót i ponowne spożywanie drzewa Edenu. życie (por. Rdz 3,24). Księga proroka Ezechiela zawiera obszerny opis postaci, jaką przyjęli niektórzy cherubini, gdy ukazali mu się w wizji (patrz rozdziały 1, 8, 10).

Stary Testament często mówi o Bogu jako o „tronującym na cherubinach” (Iz 37:16; zob. także 1 Sm 4:4; 2 Krl 19:15; Ps 80:2; Ps 99:1). Koncepcja ta odzwierciedla projekt przybytku świątyni zgodnie z poleceniem Boga: W Miejscu Najświętszym Arka Przymierza była znana jako „tron ubłagalni”, ziemski tron ​​​​Boga. Na obu końcach przebłagalni stała drewniana figura cheruba, pokrytego złotem, z rozpostartymi skrzydłami (zob. Wj 25:17-22).

Taki układ odzwierciedlał zażyłą więź między Bogiem a cherubinami. Jeszcze bardziej uderzające stwierdzenie tej bliskości przedstawia cheruba jako rydwan Boży: „Wsiadł na cheruba i poleciał” (2 Sm 22,11).

W IV lub V wieku autor znany obecnie jako Pseudo-Dionizy Areopagita napisał książkę zatytułowaną „Niebiańska hierarchia”. Używanie terminów z Pisma Świętego używanych do opisu różnych kategorii aniołów (por. np. Rdz 3:24; Iz 6:2-7; Rz 8:38; Ef 6:12; Kol 1:16; 1 Tes 4:16; Judy 9), ułożył je w system „hierarchii”, „sfer” lub „triad” aniołów, z których każda zawierała trzy „rzędy”.

Do pierwszej (najwyższej) hierarchii zaliczał w kolejności serafinów (liczba mnoga od „serafin”), cherubinów i trony. Druga hierarchia obejmowała księstwa, cnoty i moce. Trzecia hierarchia składała się z dominiów, archaniołów i aniołów. W ten sposób Cherubini zostali umieszczeni na drugim co do wielkości stanowisku anielskim, niższym od samych serafinów.

Ten hierarchiczny układ został powszechnie zaakceptowany w tradycji katolickiej, z pewnymi różnicami wśród Doktorów Kościoła. Ale chociaż istnienie aniołów jest częścią ostatecznego nauczania Magisterium, żadna doktryna o określonej hierarchii nie jest de fide („prawda wiary”).

Dlaczego cherubiny są przedstawiane przez artystów jako pucołowate dzieci? To czysto artystyczny sentymentalizm, który w malarstwie zachodnim pojawił się dopiero dość późno. Zastanów się, jak cheruby, które widział Ezechiel, przybrały olśniewającą, przerażającą postać, pełną skrzydeł i kół, twarzy i oczu, ryczące i wyrzucające błyskawice.

Być może pamiętacie, że kiedykolwiek w Starym lub Nowym Testamencie pojawiał się anioł, jego pierwszym przesłaniem było: „Nie bójcie się”. Aniołowie muszą być niesamowitymi stworzeniami. Śmiem twierdzić, że artyści, którzy wyobrażają sobie je jako grube dzieci, przeżyją ogromny szok, gdy spotkają anioły w niebie. A aniołowie mogą mieć kilka ostrych słów korekty dla artystów.