Katolickie pytania i odpowiedzi - Rozeznanie powołania

Kluczem do tego pytania jest to, co nazywamy „rozróżnieniem”. Rozróżnienie jest bardzo ważnym tematem dla młodych ludzi, którzy patrzą w przyszłość, więc jest to bardzo dobre pytanie.

Pierwszą rzeczą, którą należy wiedzieć, jest to, że Bóg ma plan dla twojego życia i dla życia każdego. Czasami może być trochę przerażające otwarcie się na ten plan lub nawet myślenie o tym, czego Bóg może od ciebie chcieć. Ale pierwszym krokiem do bardzo szczęśliwego życia jest świadomość, że cokolwiek Bóg od ciebie chce, jest najpewniejszą drogą do życia pełnego szczęścia!

Z jakiegoś powodu łatwo jest myśleć, że cokolwiek Bóg chce, abyśmy zrobili, będzie trudne i w jakiś sposób uczyni nas nieszczęśliwymi. Miejmy nadzieję, że wszyscy wiemy, że to nieprawda. W praktyce może być trudno uwierzyć, że plan Boga uczyni nas szczęśliwszymi niż cokolwiek, co moglibyśmy sami wybrać. Więc moja pierwsza sugestia dla tych, którzy próbują ustalić ścieżkę swojego życia, to zatrzymać się i po prostu uznać, że Bóg MA wspaniały plan dla każdego z nas!

Kiedy naprawdę uwierzysz w tę prawdę, ważne jest, abyś powiedział jej „tak”. To jest trudna część! Jest „trudna”, ponieważ Bóg zazwyczaj chce, abyśmy powiedzieli „tak” Jego planowi, zanim jeszcze poznamy jego istotę. Wymaga to zaufania i poddania się. Myślę, że jest to trudne, ponieważ często chcemy wiedzieć wszystko, w co się pakujemy, zanim się na to zgodzimy. Z Bogiem musimy wiedzieć i ufać, że On się nami zaopiekuje i że będziemy szczęśliwi z tego, co dla nas zaplanował. Nasza modlitwa może więc wyglądać tak: „Panie, cokolwiek ode mnie chcesz, zrobię! Nie znam teraz Twojej woli, ale i tak mówię jej „tak” i ufam, że pokażesz mi swój plan, kiedy będę musiał go poznać”. W rzeczywistości powiedzenie „tak” woli Bożej, zanim w pełni ją zrozumiemy, jest często kluczem do tego, aby Bóg zaczął pokazywać nam, czego chce.

Odkryłem w swoim życiu, że kiedy Bóg pokazał mi swój plan, był on powolny i konsekwentny. Mam na myśli to, że kiedy spojrzałem wstecz na mój czas rozeznania, odkryłem, że powoli i systematycznie wzrastałem w przekonaniu, dokąd Bóg mnie prowadzi. Nie było dla mnie głośnych i wyraźnych znaków. Raczej to był Jego łagodny Głos, który powoli stawał się coraz wyraźniejszy z czasem. Na koniec, kiedy byłem gotowy podjąć ostateczną decyzję o zostaniu księdzem, zdecydowałem, że moje przekonanie było tak silne, że to Bóg musiał mnie tam zaprowadzić.

Jeśli chodzi o pewność, wierzę, że można wiedzieć z głęboką pewnością. To tylko kwestia uciszenia wielu myśli i idei, które mamy, porzucenia wszystkich naszych własnych preferencji i pozwolenia, aby wola Boga przejęła kontrolę. Wszystko, co mogę powiedzieć, to że będziesz to wiedział, kiedy to się stanie. W rzeczywistości ten rodzaj pewności, który nazywamy darem wiary, może ostatecznie stać się dla nas o wiele bardziej jasny niż cokolwiek innego, jeśli tylko pozwolimy Bogu do nas przemówić!